Dlaczego scena rodzajowa, kuchenna, przysłania w obrazie młodego jeszcze, bo zaledwie 19 – letniego Diego Velazqueza, przyszłego „pintora de camera”, szambelana, superintendenta pałacowych zbiorów a wkrótce także wielkiego marszałka pałacu, tytułową scenę religijną? Ulubieniec króla Filipa IV nie poprzestaje na zaszczytnych stanowiskach, prowadzi przeróżne eksperymenty związane z przestrzenią w płótnie, a jeden z nich możemy podziwiać właśnie w obrazie: Chrystus w domu Marty i Marii.

Umieranie a raczej to co nastąpi po nim, stało się tematem obrazu Hieronima Boscha, który ukazuje nam wnętrze sypialni, bogate łoże a na nim wychudzonego, bladego człowieka, który za chwilę pożegna się z życiem ziemskim. Wiele w tym obrazie wskazuje na toczącą się psychomachię, walkę o duszę umierającego, a zabiegają o nią Anioł Stróż mężczyzny, wskazujący mu wytrwale na krucyfiks w oknie oraz demony, kuszące go wciąż dobrami doczesnymi.

W życiu artystów zdarzają się takie sytuacje, gdy jeden dramatyczny epizod potrafi wycisnąć niezatarte piętno na ich twórczości. Tak było w przypadku młodej, pięknej i niezwykle zdolnej malarki, która w XVII wieku swoim talentem rywalizowała z największymi malarzami epoki baroku – Artemisii Gentileschi. Malowany przez nią biblijny temat Judyty zabijającej Holofernesa, posłużył nie tylko, jako prywatna zemsta na napastniku, zwrócił też uwagę na kilka istotnych wątków w ówczesnym społeczeństwie.