3:1 ای بنی‌اسرائیل، کلامی را که خداوند بر ضد شما گفته است بشنوید، بر ضد تمامی خاندانی که من از سرزمین مصر برآوردم:2«تنها شما را از تمامی طوایف زمین شناخته‌ام، پس شما را به سبب همۀ گناهانتان مکافات خواهم رسانید.3«آیا دو نفر با هم راه می‌روند، جز آنکه توافق کرده باشند؟4آیا شیر در بیشه می‌غُرّد، اگر شکاری نداشته باشد؟ آیا شیر ژیان از کُنام خود نعره برمی‌کشد، آنگاه که چیزی نگرفته باشد؟5آیا پرنده بر زمین به دام می‌افتد، آنگاه که تله‌ای برای او نباشد؟ آیا دام از زمین برمی‌جهد، اگر چیزی نگرفته باشد؟6آیا کَرِنا در شهر نواخته شود، و مردم نهراسند؟ آیا بلا بر شهر وارد آید، و خداوند آن را به عمل نیاورده باشد؟7«به‌یقین خداوندگارْ یهوه کاری نمی‌کند مگر آنکه سِرّ خود را بر خدمتگزاران خویش انبیا مکشوف کرده باشد.8شیر غریده است، کیست که نهراسد؟ خداوندگارْ یهوه سخن گفته است، کیست که نبوّت نکند؟»9بر کاخهای اَشدود و بر کاخهای سرزمین مصر ندا در داده، بگویید: «بر کوههای سامِرِه گرد آیید، و ببینید چه آشوب عظیمی در میان آن است و چه ظلمی در وسط آن!»10خداوند می‌فرماید: «آنان که خشونت و غارت در کاخهای خویش ذخیره می‌کنند، راست‌کرداری را نمی‌دانند.»11پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید: «دشمنی این سرزمین را محاصره خواهد کرد و استحکامات تو را از تو فرو~خواهد ریخت و کاخهایت تاراج خواهد شد.»12خداوند چنین می‌گوید: «چنانکه شبانی دو ساق پا یا نرمۀ گوشی را از دهان شیر می‌رهاند، همچنان بنی‌اسرائیل که در سامِرِه ساکنند، به گوشۀ بستری و تکه‌ای ملافۀ ابریشمی رهایی خواهند یافت.»13خداوندگارْ یهوه، خدای لشکرها چنین می‌فرماید: «بشنوید و بر ضد خاندان یعقوب شهادت دهید.14در آن روز که اسرائیل را به سبب نافرمانیهایش مکافات رسانم، مذبحهای بِیت‌ئیل را نیز جزا خواهم داد؛ شاخهای مذبح قطع شده، بر زمین خواهد افتاد.15خانۀ زمستانی را همراه با خانۀ تابستانی منهدم خواهم کرد؛ خانه‌های عاج نابود خواهد شد، و خانه‌های بزرگ ویران خواهد گردید؛» این است فرمودۀ خداوند.

6:1 آنان که زیر یوغ بندگی به سر می‌برند، باید که اربابان خود را درخور کمال احترام بدانند تا مردم نام خدا و تعلیم را بد نگویند.2آنان که اربابانشان ایماندارند، نباید به دلیل رابطۀ برادری، ایشان را کمتر حرمت بگذارند. بلکه برعکس، باید حتی نیکوتر خدمت کنند، زیرا سود خدمتشان به کسانی می‌رسد که ایماندار و عزیزند. این را تعلیم ده و به انجامش ترغیبشان کن.3اگر کسی به گونه‌ای دیگر تعلیم دهد و با گفتار صحیح خداوند ما عیسی مسیح و تعلیم دیندارانه موافق نباشد،4مستِ غرور شده است و هیچ نمی‌فهمد. چنین کس عطشی بیمارگونه به جرّ و بحث و مجادله بر سر کلمات دارد، که از آن حسد و نزاع و ناسزاگویی و بدگمانی برمی‌خیزد5و موجب کشمکش دائمی میان افرادی می‌شود که فکرشان فاسد شده است و از حقیقت منحرف گشته، گمان می‌کنند دینداری وسیله‌ای است برای سودجویی.6امّا دینداری با قناعت، سودی عظیم است.7چرا که به این جهان هیچ نیاورده‌ایم و از آن نیز هیچ نخواهیم برد.8پس اگر خوراک و پوشاک و سرپناهی داریم، قانع خواهیم بود.9امّا آنان که سودای ثروتمند شدن دارند، دچار وسوسه می‌شوند و به دام امیال پوچ و زیانباری گرفتار می‌آیند که موجب تباهی و نابودی انسان می‌گردد.10زیرا پولدوستی ریشه‌ای است که همه گونه بدی از آن به بار می‌آید، و بعضی در آرزوی ثروت، از ایمان منحرف گشته، خود را به دردهای بسیار مجروح ساخته‌اند.11امّا تو ای مرد خدا، از اینها همه بگریز، و در پی پارسایی و دینداری و ایمان و محبت و پایداری و ملایمت باش.12در نبرد نیکوی ایمان پیکار کن و به دست آور آن حیات جاویدان را که بدان فرا~خوانده شدی، آن هنگام که در برابر شهود بسیار، اعتراف نیکو را کردی.13در برابر خدایی که به همه چیز زندگی می‌بخشد، و در حضور مسیحْ عیسی که در شهادت خود نزد پُنتیوس پیلاتُس اعتراف نیکو را کرد، تو را سفارش می‌کنم14که این حکم را تا زمان ظهور خداوندمان عیسی مسیح، بی‌لکه و به دور از ملامت نگاه داری،15که خدا این را در وقت خود به انجام خواهد رسانید، همان خدای متبارک که حاکم یکتا و شاه شاهان و ربِ ارباب است.16او را که تنها وجود فناناپذیر است و در نوری سکونت دارد که نتوان به آن نزدیک شد، او را که هیچ‌کس ندیده و نتواند دید، تا ابد حرمت و توانایی باد. آمین.17ثروتمندانِ این دنیا را حکم نما که متکبّر نباشند و بر مال ناپایدار دنیا امید مبندند. بلکه امیدشان بر خدا باشد که همه چیز را به‌فراوانی برای ما فراهم می‌سازد تا از آنها لذت ببریم.18آنان را امر کن که نیکویی کنند و در کارهای خیر دولتمند بوده، سخاوتمند و گشاده‌دست باشند.19بدین‌سان، گنجی برای خود خواهند اندوخت که پی استوار زندگی آیندۀ ایشان خواهد بود و آن حیات را که حیات واقعی است، به دست خواهند آورد.20ای تیموتائوس، امانتی را که به تو سپرده شده است، حفظ کن. از یاوه‌گویی‌های دنیوی و عقاید مخالفی که به غلط، معرفت نامیده می‌شود، دوری گزین؛21برخی که ادعای برخورداری از آن داشته‌اند، از ایمان منحرف شده‌اند. فیض با تو باد.